PRIMAVERA EN GIVERNY (Monet)
Por Esther Trigo 2º ESO
Claude Monet naceu en París o 14 de novembro de 1840 e finou en Giverny, Francia, o 5 de decembro de 1926. Foi un pintor impresionista francés e un dos creadores deste movemento.
Monet mudouse coa súa famila a Giverny en 1883 e alugou unha casa que tamén serviu como base para viaxes a Holanda e ás costas de Francia e Italia, onde ía pintar. A paisaxe aberta da rexión impulsouno a experimentar novos estilos que influirían na súa obra sucesiva .
Primavera en Giverny forma parte dunha serie de pinturas nas que o artista lle quita un pouco a importancia ao punto de vista central e minimiza o concepto de profundidade espacial. É unha elección contraria ás que operaran na maioría das súas obras anteriores, onde xeralmente a mirada era guiada desde o primeiro plano cara a profundidade, seguindo un camiño ou unha ringleira de árbores, marcando unha ruptura coa tradición clásica do paisaxismo europeo .
En Primavera en Giverny o punto de vista é perpendicular á ringleira de árbores, mentres que na parte inferior hai un campo que forma unha franxa continua salpicada de cor. Algúns detalles, como a casa só suxerida de lonxe, están escurecidos polas árbores e a pincelada uniforme do artista. Non podendo fixar un punto de interese, o espectador recréase no xogo de cores e na textura da pintura . O efecto do conxunto é máis unha sensación de cor e superficie que a descrición dunha característica popular da paisaxe .
Primavera en Giverny pertence a unha serie de obras nas que Monet experimentou con diferentes esquemas compositivos, mentres exploraba os modos nos que a estrutura da paisaxe cambiaba coa sucesión das estacións do ano . En 1884 fixo tres bosquexos que demostraban o seu nacente interese pola interacción entre terras cultivadas e árbores.
Desde 1885 ata 1887 empezou a incorporar nos seus cadros vistas da beira do río que formaban unha franxa horizontal no lenzo, mentres centraba a súa atención nos efectos de pantalla producidos polas árbores. Ao mesmo tempo, rexistraba as variacións estacionais da paisaxe, dedicándose a temas como os campos en flor, o trigo do verán e os bosques nevados. O seu interese polas escenas estacionais maniféstase nas cores solares desta pintura.